جرم خیانت در امانت
خیانت در امانت امری نکوهیده
خیانت در امانت چه از نظر اخلاقی و چه از نظر اعتقادات مذهبی امری نکوهیده و زشت است. خیانت در امانت در مقابل امانتداری و امین بودن است و در قانون اسلامی با عنوان جرم تلقی میشود. همانطور که میدانید پیامبر اکرم نزد مردم با عنوان امین و امانتدار معروف بوده است و مردم اشیای گرانبهای خود را به حضرت میسپردند تا از آن برایشان حفاظت و نگهداری کند. پیامبر در این امر همیشه امانتدار بودند و حتی اگر کفار چیزی را نزد او میسپردند از آن حفاظت کرده و آن مال را به آنان بازمیگرداند. امروز در مشاورین حقوقی دادارتل به این جرم اختصاص داده شده است.
جرم خیانت در امانت چیست
وکیل پایه یک مشاورین حقوقی دادارتل پاسخ میدهد: جرم با عنوان خیانت در امانت اولین بار در سال ۱۳۷۵ و با ماده ۶۷۴ قانون تعزیرات به تصویب رسید.
آنچه که جرم خیانت در امانت قانون اعلام میدارد این است که:
اگر اموال غیر منقول یا منقول یا نوشته‌هایی از قبیل سفته، چک، قبض و شبیه آن که به عنوان اجاره یا امانت یا رهن یا برای وکالت یا هر کار با اجرت یا بی‌اجرت به کسی داده شده و بنا را بر این گذاشته اند که اشیای ذکر شده به صاحب آن بازگردانده شود یا به مصرف معینی برسد و شخصی که آن اشیا نزد او بوده، به ضرر مالکین یا متصرفین آنها را استعمال یا تصاحب یا تلف یا مفقود کند، به حبس محکوم میشود که میزان آن از شش ماه تا سه سال خواهد بود.
انواع قرارداد
در این مقاله به بررسی انواع قرارداد ها میپردازیم.
انواع قرارداد ها عبارتند از :
عقد لازم:
عقد لازم عبارت است از عقدی که هیچ یک از طرفین حق انحلال آن را نداشته باشند مگر در موارد معین شده.
عقد لازم را فقط در دو صورت میتوان منحل کرد:
- موارد معین شده در قانون و به موجب یکی از خیارات
- اقاله یا تفاسخ که به معنای همان شرایط نوشته شده درباره فسخ قرار داد است که بین دو طرف توافق میشود.
انواع قرارداد در قانون اسلامی
به نقل از مشاور حقوقی دادارتل در صورت گنجاندن عقد جایز ضمن عقد لازم، ماهیت عقد جایز تغییر نمی کند، بلکه فقط عقد جایز از آن عقد لازم، کسب لزوم می کند. به این معنا که دیگر هیچ یک از طرفین نمی توانند هر وقت بخواهند عقد را فسخ کنند ولی عقد جایز همچنان با فوت، یا جنون یا سفه (اگر رشد شرط شده باشد) منفسخ می شود.
عقد دو وجهی: عقد ممکن است نسبت به یک طرف لازم باشد و نسبت به طرف دیگر جایز
اصولا هرگاه قرارداد برای یک طرف ایجاد حق نماید، قرارداد نسبت به او جایز و نسبت به طرف دیگر لازم خواهد بود. مانند رهن. که این عقد نسبت به مرتهن که حقی برای او ایجاد شده است، جایز است و او می تواند هر قت که بخواهد عقد را فسخ نماید و مسبت به راهن لازم است و وی نمی تواند قبل از اینکه دین خود را ادا نماید و یا به نحوی از انحاء قانونی از آن بری شود، رهن را مسترد دارد.
ادامه را در سایت بانک اطلاعات حقوقی دادارتل بخوانید.